تالابهای مصنوعی مانع ورود کودها به منابع اب

تالاب های مصنوعی مانع ورود کودها به منابع آب

به گزارش پایگاه خبری آب ایران و به نقل از ایرنا، هرزآب های کشاورزی اغلب سبب افزایش ورود فسفر و نیترات به منابع آب های محلی می شوند.اما اکنون این مطالعه نشان می دهد که تالاب های مصنوعی می تواند مانع ورود کودها به منابع آب های محلی شود.

محققان دانشگاه ایلینویز در این مطالعه که دو سال به طول انجامید متوجه شدند که تالاب ها به اندازه 62 درصد به کاهش میزان نشت نیترات ناشی از هرز آب های کشاورزی به رودخانه ها کمک می کنند.

این مطالعه همچنین نشان داد که تالاب ها به کاهش انتشار اکسید نیتروژن نیز کمک می کنند.

به گفته مارک دیوید از دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلینویز که ریاست این مطالعه را بر عهده داشت، کاهش جریان سرعت آب با متوقف کردن آن در تالاب به حذف نیترات کمک می کند.

نتایج این مطالعه در مجله Journal of Environmental Quality منتشر شده است

احتمتل وقوع قوی ترین ال نینو در امسال.

احتمال وقوع قوی ترین ال نینو در امسال

برای اولین بار سه توفان قدرتمند استوایی همزمان در اقیانوس آرام در جریان است و سازمان هواشناسی جهانی (دبلیو ام او) می گوید که پدیده ال نینوی امسال شاید یکی از قوی ترین ها از زمان ثبت رکوردها باشد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آب ایران به نقل از ایرنا، این رویداد زمانی اتفاق می افتد که آب های اقیانوس آرام به طور غیرعادی گرم می شوند و الگوهای جوی در اطراف جهان را به هم می زند.

محققان می گویند بخش هایی از اقیانوس آرام احتمالا 2 درجه گرمتر از معمول است.سازمان هواشناسی جهانی می گوید رویداد امسال درحال شدیدتر شدن است و تا پایان سال به اوج می رسد.

قوی ترین ال نینوی ثبت شده در سال 98-1997 بود، اما در سال های 73-1972 و 10 سال بعد در 83-1982 هم ال نینوهایی خیلی شدیدتر از معمول رخ داد.

دانشمندان می گویند که رویداد کنونی باعث افزایش دمای اقیانوس آرام به اندازه ای شده که از اواخر دهه 1990 تاکنون دیده نشده است.

این سازمان در بیانیه ای گفت: مدل ها و نظرات کارشناسی حاکیست که دمای سطح آب در بخش شرق مرکزی نواحی استوایی اقیانوس آرام احتمالا 2 درجه سانتیگراد از میانگین آن فراتر خواهد رفت، که به طور بالقوه این ال نینو را در میان چهار رویداد قوی از سال 1950 به این سو قرار می دهد.

دبلیو ام او می گوید که الگوهای هوای ابری و بارندگی در نزدیکی خط روزگردان زمین (آی دی ال – که 12 ساعت زمانی از گرینویچ فاصله دارد) از فصل دوم سال شروع شد و این الگو به خوبی حفظ شده است.

این الگوها برای نمایان شدن آثار جهانی ال نینیو که احتمالا در شش تا هشت ماه آینده خودنمایی خواهد کرد ضروری است.

مکس دیلی از سازمان هواشناسی جهانی گفت: در مقایسه با آخرین رویداد بزرگ ال نینو در سال 1998-1997، اطلاعات خیلی بیشتری موجود است. ما مدل های بهتر و آمادگی خیلی بیشتری داریم.

این یک مورد آزمایشی برای سیستم های اخطار زودهنگام و سیستم های اطلاعات آب و هوایی اعضای دبلیو ام او است و ما امیدواریم بتوانیم به بعضی از کشورهای دستخوش ال نینو کمک کنیم.

این پدیده می تواند الگوهای ثابت آب و هوایی در بخش های مختلف جهان را به هم بزند، مثلا موجب خشکسالی شدید در بخش هایی از آسیا شود درحالی که گاه در بخش هایی از آمریکای شمالی سیل های سنگین جاری می کند؛ یا می تواند باعث افزایش سیل در شاخ آفریقا شود و همزمان جنوب آفریقا را خشک تر کند.

این رویدادها احتمالا موجب کاهش توفان ها در اقیانوس اطلس و خلیج مکزیک می شود و هوای توفانی در شرق اقیانوس آرام را تشدید می کند.

یکی از نشانه های ال نینوی امسال تاثیر آن بر توفان های استوایی جنوب آسیا است که نسبت به سال های قبل کاهش یافته است.

از طرف دیگر اقیانوس آرام شاهد افزایش توفان های استوایی است و سه توفان قوی در اطراف جزایر هاوایی در گردش هستند.

محققان می گویند که پیش بینی ابعاد این پدیده به خصوص در نیمکره شمالی دشوار است، زیرا همزمان یک پدیده گرمازای قطبی در جت استریم در اطلس دیده می شود.

دیود کارلسون مدیر برنامه تحقیقات آب و هوای جهانی، گفت: واقعیت این است که نمی دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد. آیا این دو پدیده همدیگر را تقویت خواهند کرد؟ آیا همدیگر را خنثی خواهند کرد؟ آیا یکی پس از دیگری وارد عمل خواهند شد؟ آیا منطقه ای خواهند بود؟ واقعا نمی دانیم.

ارسنیک دریاچه مهارلو 35برابر حد مجاز

آرسنیک دریاچه مهارلو 35 برابر حد مجاز

 میزان آرسنیک در مبادی ورودی دریاچه مهارلو در حد مجاز است اما با توجه به فرایند تبخیر، آرسنیک موجود در کف دریاچه 35 برابر حد مجاز است.

نمک این دریاچه را تبخیر می کنند و در نهایت آنچه را که پر از آرسنیک و فلزات سنگین است را در صنایعی همچون پتروشیمی استفاده می کنند که این مواد آلاینده به رودخانه هایی همچون کُر و رودخانه خشک شیراز بر می گردد و در چرخه محیط زیست دیگر نقاط استان فارس نیز خلل وارد می کند.

 اقدام برای برداشت از منابع نمک دریاچه مهارلو در حالی است که نمک مورد نیاز صنایع را می توان از گنبدهای نمکی سروستان و خرامه در استان فارس تامین کرد اما صنعت به خاطر اندکی هزینه بیشتر، زیر بار نمی رود.

 تاسیس نشدن شبکه فاضلاب در بیشتر شهرهای استان فارس به عنوان یکی از چالش های فراروی منابع آب زیرزمینی از نظر آلودگی میتوان  یاد کرد . در برخی موارد زمانی که می گوییم شیرابه فاضلاب صنعتی را وارد رودخانه نکنید می گویند پنج هزار کارگر بیکار می شوند و این در حالی است که نباید منافع ملی را به منافع کوتاه مدت اقتصادی این گونه طرح های صنعتی بفروشیم.

 نبود سایت های پسماندهای ویژه در استان فارس از دیگر معضلات است در حالیکه پنج سال است که از تعیین محل های مناسب برای ایجاد این سایت ها می گذرد اما گامی برای ایجاد آنها برداشته نشده است.در نبود سایت پسماندهای ویژه، کارخانه ها و واحدهای صنعتی این گونه پسماندها را در انبارهای خود نگهداری می کنند که در صورت وقوع زلزله یا آتش سوزی، این واحدها به مثابه بمبی محیط زیست اطراف خود را تخریب می کنند.

در استان فارس همه می خواهند سد و کارخانه درست کنند و کسی به ساخت تصفیه خانه فاضلاب توجهی ندارد هرچند نیتشان خیر است و می گویند اشتغالزایی کنیم؛ این از نشانه های این است که محیط زیست در کشور ما پشتوانه مردمی ندارد.

به واقع، در کجای دنیا یک شهر جدید مانند شهر صدرا ساخته می شود بی آن که تصفیه خانه فاضلاب داشته باشد؟ سال ها است که دستگاه تصفیه فاضلاب در شهر صدرای شیراز کار نمی کند و فاضلاب این شهر مستقیم وارد محیط زیست می شود. این آب های آلوده به میکروب وارد زمین های کشاورزی می شود، گوسفندان و دام ها در طول مسیر از آن استفاده می کنند و به عبارتی، آلودگی ها وارد چرخه زندگی انسان و حیوان می شود.

 در برخی مناطق مانند دو کوهک و قصر قمشه در اطراف شیراز، شیرابه فاضلاب به قنات ها راه می یابند که سلامت انسان ها و محیط زیست را به مخاطره می اندازد.

 فاضلاب بسیاری از کارخانه ها و بیمارستان های شهر شیراز وارد رودخانه خشک می شود و برخی در طول مسیر این رودخانه این فاضلاب را به درون مزرعه پمپاژ می کنند و در این مسیر، هم شاهد هستیم که فاضلاب شهرک صنعتی به شکل مطلوب تصفیه نمی شود و همراه با فلزات سنگین وارد دریاچه مهارلو می شود.

از سوی دیگر، آبیاری مزارع از آب رودخانه خشک با توجه به آلودگی آن به فلزات سنگین مجاز نیست و حال آن که برخی از آب این رودخانه برای کاشت سبزی استفاده می کنند که باید دستگاه های نظارتی مانع از این امر شوند.

رودخانه خشک شیراز رودخانه فصلی است که با گذر از داخل شهر شیراز به دریاچه مهارلو در شرق این شهر می ریزد.

نام دیگردریاچه مهارلو، دریاچه نمک است.

شهر صدرا از شهرهای جدید کشور در شمال غرب کلانشهر شیراز واقع است.

آرسِنیک که در فارسی به اکسید آن مرگ موش می گویند، شبه فلز سمی است که ترکیبات آن به عنوان آفت کش به کار می روند.

آرسنیک در آب آشامیدنی و غذا می تواند در دراز مدت به ضایعات پوستی و سرطان منجر شود و در افزایش بیماری های قلبی عروقی موثر است.

***حسین صارمی،24شهریور 94.

Www.geomorphologist2015.blocky.com

تغییرات اب و هوایی

نظرات(0) 

نوع مطلب :پیش یابی 

تاریخ آخرین ویرایش:دوشنبه 6 بهمن 1393 01:59 بعد از ظهر

تغییرات آب و هوایی

پنج سال پیش، هیات تخصصی تغییرات آب و هوایی که با همکاری کشورهای مختلف شکل گرفته است تصویر غم‌انگیزی از آینده کره زمین را به نمایش گذاشت، اما دانشمندانی که از پنج سال پیش تاکنون شواهدی را برای ارائه گزارش جدید در کنفرانس امسال جمع‌آوری کرده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند اوضاع از آنچه در گذشته پیش‌بینی کرده بودند به مراتب بحرانی‌تر است.

آنها برای اثبات این موضوع هفت شاهد ارائه کرده اند که آنها را مورد بررسی قرار داده ایم.

1- هشدار برای قطب جنوب

تا مدت ها پیش توده های یخی بزرگی که سال های سال قدمت داشت سطح اقیانوس منجمد شمالی را پوشانده بود. حتی در پایان تابستان نیز بیش از نیمی از اقیانوس را توده های یخی تشکیل می داد، اما در دهه گذشته افزایش دمای زمین موجب شده یخ های این منطقه نتواند با شروع فصل سرما بخش آب شده را جبران کند. به این ترتیب آب های تیره که گرما را جذب می کنند جایگزین توده های یخی سفید رنگ منعکس کننده گرما شده که در نهایت به تسریع ذوب برف ها منجر می شود. با افزایش رطوبت هوا امواج و جریان های هوایی شدیدتری در این منطقه شکل گرفته است که می تواند نقش مهمی در ضعیف شدن ساختار توده های یخی داشته باشد. بنابراین افزایش دما در منطقه قطب جنوب به دو برابر افزایش یافته است.

2- پدیده های جوی ناگهانی

یکی از پیامدهای گرمایش جهانی تغییرات اقلیمی است. شواهد به دست آمده نشان می دهد این تغییرات بسیار شدیدتر از آن چیزی است که پیش بینی می شد. در چنین شرایطی کاهش بارش ها و افزایش میزان تبخیر به افزایش خشکسالی منجر می شود. این در حالی است که با افزایش دما و میزان تبخیر، رطوبت موجود در هوا افزایش یافته و موجب بارش باران های شدید و موقتی می شود.

3- تولید محصولات کشاورزی

پیش بینی می شد گرمایش جهانی موجب افزایش تولید محصولات و فرآورده های کشاورزی شود، اما به نظر می رسد این تغییرات در افزایش قیمت مواد غذایی اثرگذاری بیشتری داشته است. در حقیقت شکسته شدن رکورد گرما در سطح زمین به کاهش بازده زمین های کشاورزی منجر شده که موجب افزایش قیمت مواد غذایی شده است. تغییرات اقلیم و گرمایش جهانی موجب شده است بخشی از مواد غذایی به علت سوانح طبیعی ناگهانی که پیامد افزایش بیش از اندازه دمای هواست از بین رفته و بازده محصول کاهش یابد.

4- سطح آب دریاها

کاهش حجم توده های یخی در منطقه گرینلند به این معنی است که تا سال 2100 میلادی سطح آب دریاها حدود یک متر بالاتر بیاید. 97 درصد سطح صفحات یخی در این منطقه در حال آب شدن است و این به معنی افزایش وقوع سیلاب است. وقوع سیلاب موجب می شود توده های یخی که رنگ تیره تری دارد جایگزین توده های برفی سفید رنگ شود. در نتیجه این توده های یخی گرمای بیشتری را به خود جذب می کند و روند ذوب شدن یخ های منطقه تسریع می شود. این در حالی است که پیش از این تصور می شد این فرآیند بیش از صد سال به طول انجامد.

5- افزایش کربن محیط

فقط نیمی از دی اکسیدکربن منتشر شده در اتمسفر باقی می ماند. نیمی از این دی اکسیدکربن منتشر شده جذب سطح زمین و اقیانوس ها می شود، اما با افزایش دمای زمین، مقدار دی اکسید کربنی که جذب می شود کاهش پیدا می کند و در نهایت زمین می تواند دی اکسیدکربن منتشر کند. این یافته ها به این معنی است که افزایش دمای زمین اوضاع را بحرانی تر می کند و می تواند به نوبه خود به افزایش بازخورد کربن از دریاها، سطح خاک و پوشش گیاهی بینجامد که این روند را تشدید می کند.           6- نقش انسان ها

اگر بتوانیم از اکنون جلوی انتشار گاز دی اکسیدکربن را بگیریم این احتمال وجود دارد که بتوانیم تا حدی با گرمایش جهانی مقابله کنیم، اما کماکان هیچ اثر و نشانه ای از این کار دیده نمی شود. انتشار گازهای گلخانه ای در سطح دنیا روند صعودی در پیش گرفته است. این یک هشدار است که می تواند آینده زمین را در معرض خطر قرار دهد. اگرچه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به عنوان یکی از راهکارهای اصلی مطرح شده بود، اما شواهد نشان می دهد این راهکار آن طور که باید جدی گرفته نشده است.

7- بیماری و مرگ

ده سال پیش افزایش ناگهانی دما در بخش هایی از فرانسه که برای روزهای متوالی ادامه داشت به کشته شدن تعداد زیادی از شهروندان منجر شد. بیشتر آسیب دیدگان افراد مسن یا بیماران بودند. افزایش دمای هوا می تواند اثرات ثانویه ای داشته باشد که شاید خیلی مورد توجه قرار نگیرد. به ازای هر یک درجه سانتی گراد افزایش دما کارکرد افرادی که در فضاهای باز و بدون تهویه مناسب فعالیت می کنند 2 درصد کاهش پیدا می کند. اگر افزایش دما فراتر از محدوده معمول باشد می تواند پیامد ابتلا به بیماری های تنفسی، قلبی و نارسایی کلیه باشد. این در حالی است که مطالعات انجام شده نشان می دهد تاثیر گرمایش جهان بر سلامت انسان ها و بازده اقتصادی نادیده گرفته شده است.

توسعه پایدار زیست محیطی

توسعه پایدار

پیشرفت (توسعه)

پیشرفت (توسعه) در لغت به معنی وسعت دادن و ترقی میباشد درحالیکه مفهوم پیشرفت در علوم مختلف از قبیل اقتصاد، جامعه شناسی و محیط زیست، به کلیه تغییرات مثبتی اطلاق میشود که باعث رشد کیفیت زندگی افراد میشود.

مفهوم پیشرفت (توسعه) پایدار

توسعه پایدار در واکنش به از بین رفتن تعادل در چرخه طبیعی (میزان مصرف و توانایی زمین در جایگزینی) منابع و برای نخستین بار در اوایل دهه 70 میلادی مطرح گردید. توسعه پایدار ضمن تأکید بر پیشرفت در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، همواره بر اهمیت حقوق آیندگان در برخورداری از محیط زیست پاک و منابع طبیعی توجه ویژه داشته است. بر این اساس تأمین نیازهای کنونی بشر از طریق استفاده از منابع طبیعی یا تأثیرات منفی فعالیت های بشر بر محیط باید به گونه‌ای باشد که نه تأمین نیازهای کنونی به تأخیر افتد و نه مقدار و کیفیت آن برای استفاده نسل های بعد بشر به خطر افتد. تأکید بر این شکل از توسعه واکنشی به وضعیت خطرناک محیط زیست انسان در سطح کره زمین است که در نتیجه فعالیت های صنعتی و بهره برداری بیش از حد توان منابع طبیعی، شکل گرفته است.

پایداری و توسعه پایدار مفاهیمی آرمانی است که سیاست‌های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی را با همدیگر تلفیق و یکپارچه می‌سازند. میشل جاکوبز در کتاب سبز کردن هزاره   شش موضوع اصلی را در مفهوم پایداری و توسعه پایدار با اهمیت می‌داند که عبارتند از یکپارچه سازی ملاحظات زیست محیطی در برنامه‌ریزی اقتصادی، آینده‌ نگری در تصمیم‌گیری‌هایی که بر نسل‌های آینده تأثیر می‌گذارند، حفاظت زیست محیطی با سیاست‌هایی برای کاهش تخریب محیط زیست، عدالت محوری و تعهد به تأمین نیازهای فقرا در زمان حال و آینده، توجه به کیفیت زندگی و متمایز ساختن مفهوم رشد اقتصادی از رفاه انسانی و مشارکت‌پذیری.

تاریخچه مختصری از پیشرفت (توسعه) پایدار

نخستین اجلاس جهانی مرتبط با توسعه پایدار در سال 1978 در شهر ژنو سوئیس بر گزار شد که در آن وزرای امور خارجه و محققان مختلفی از سراسر جهان نسبت به موقعیت خطرناک کره زمین هشدار دادند. بر اساس این درک مشترک از وضعیت مشکلات زیست محیطی کره زمین، بیانیه پایانی اجلاس با نام آینده مشترک ما که حاوی برخی مشکلات آتی کره زمین بود، منتشر شد. پس از این اجلاس ، شعار توسعه پایدار  در کانون مباحث دانشگاهی، اقدامات عاملان دولتی، تقاضای سازمان‌های مردمی و مهمترین مفهوم مرتبط با حیات حال و آینده بشر بر روی کره زمین قرار گرفت. به دنبال انتشار بیانیه آینده مشترک ما، نشست‌های بین‌المللی مختلفی با حمایت یا توسط سازمان ملل متحد در رابطه با توسعه پایدار برگزار شد. مهمترین و تأثیرگذار ترین اجلاس در این سلسله، اجلاس جهانی زمین بود که در سال 1992 در شهر ریو دو ژانیرو برزیل برگزار شد. در این همایش مهمترین دستور کار توسعه پایدار به نام دستور کار 21 برای تعیین مهمترین اقدامات ضروری برای حفظ محیط زیست کره زمین و تبیین اصول کلی توسعه پایدار مورد تصویب سران بیشماری از کشورهای جهان قرار گرفت و مبنای فعالیت‌های بین‌المللی، ملی و محلی متنوعی برای ترویج و تحقق اصول و شعارهای توسعه پایدار قرار گرفت. بر اساس مصوبات این دستور کار یک کمیسیون وابسته به سازمان ملل به نام کمیسیون توسعه پایدار شکل گرفت و مسئولیت نظارت بر تحقق دستور کار 21 و کمک به کشورهای مختلف برای توسعه پایدار را بر عهده گرفت. در ادامه نشست‌های مختلف جهانی برای توسعه پایدار، دومین اجلاس جهانی محیط زیست با عنوان ریو + 20 ، به بهانه گذشت 20 سال از برگزاری اجلاس اول در همین شهر، برگزار شد.

رویدادهای مهم در تاریخ توسعه پایدار

برای ترویج توسعه پایدار و تثبیت آن در فرایندهای برنامه‌ریزی و مدیریت در سطوح جهانی، ملی و محلی و آشنایی مردم و متخصصان در رابطه با توسعه پایدار، رویدادهای جهانی متعددی شکل گرفتند که نتیجه آنها، تصویب توافقنامه‌های داوطلبانه و برنامه‌های عملی گوناگونی بوده است. مهمترین رویدادهای مرتبط با توسعه پایدار بترتیب زمانی عبارتند از:

اعلامیه استکهلم

اصطلاح پیشرفت پایدار اولین بار در کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط زیست انسانی با شعار محدودیت پیشرفت (استکهلم 1972) در راستای بهبود کیفیت زندگی افراد و تاکید بر حفظ محیط زیست مطرح شد.

گزارش برانتلند :

کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه در سال ۱۹۸۳توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد و با حضور ۲۲ عضو از کشورهای مختلف تشکیل شد. هدف این کنفرانس تعیین خط مشی زیست محیطی درازمدت جامعه بین المللی بود.کمیسیون براندتلند سازمان ملل متحد با شعار آینده مشترک ما (1987) پیشرفت پایدار را اینگونه تعریف کرد: " رفع نیازهای نسل حاضر بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده برای رفع نیازهای خود".

اجلاس جهانی زمین (ریو 1992)

در سال 1992، بیش از 100 کشور جهان در ریو دو ژانیرو ، برزیل برای اولین اجلاس بین المللی زمین گردهم آمدند. در این جلسه به حل فوری مشکلات حفاظت از محیط زیست ، توسعه اجتماعی و اقتصادی تاکید شد و چندین موافقتنامه تهیه شد. از جمله:  

·         پیمان محدودیت انتشار گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن (CO2) و متان(CH4)  جهت جلوگیری از تغییرات آب و هوا (گرمایش کره زمین)

·         پیمان حفاظت از تنوع گونه ها و استفاده از منابع زیستی بصورت پایدار

·         قرارداد کاهش جنگل زدایی

·         دستور کار 21 - برنامه ریزی برای دستیابی به توسعه پایدار در قرن 21

دستور کار 21

در اجلاس ریو یک طرح بزرگ در مورد اصول توسعه پایدار در قرن بیست و یکم به نام "دستور کار 21" تصویب شد. دستور کار 21 در واقع تاکیدی برای کاهش آلودگی هوا، تولید گازهای گلخانه ای و استفاده از منابع ارزشمند طبیعی میباشد. دستور کار 21  یکی از توافقات جهانی الزام آور در اجلاس جهانی زمین در ریو دو ژانیرو است که چارچوب اقدامات دولت‌ها را برای ورود به قرن 21 تعیین می‌کند.

·         کاهش فقر با دادن دسترسی مردم  به منابع برای رفع نیازشان

·         توافق کشورهای توسعه یافته برای کمک به کشورهای در حال توسعه برای به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی حاصل از رشد اقتصادی آنها

پروتکل کیوتو تغییر آب و هوا

در سال 1997، یک بار دیگر دولتها  برای مقابله با مشکل گرم شدن کره زمین در کیوتو، ژاپن گردهم آمدند.

موافقت نامه های قبلی سعی کرده بود به محدود کردن تولید گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و تقلیل آن به سطح تولید در سال 1990 که بسیاری از کشورها حتی برای رسیدن به این کاهش کوچک شکست خورده بودند و فقط انگلستان و آلمان توانسته بودند به این هدف دست پیدا کنند.

در کیوتو، مجموعه ای جدید از اهداف برای کاهش گازهای گلخانه ای مورد موافقت قرار گرفت و مققر شد تا سال 2012، انتشار شش گاز گلخانه ای به سطح سال 1990 کاهش یابد.

ژوهانسبورگ 2002  "ریو 10+"

ده سال پس از اجلاس زمین در ریو، کشورها این بار با شعار "پیش به سوی توسعه پایدار" در شهر ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی دور هم جمع شدند. این کنفرانس در ضمینه فقرزدایی و دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشت متمرکز شده بود. توافقات مختلفی  برای رسیدن به این اهداف تصویب شد از جمله:

·         کاهش تعداد افرادی که به منابع آب آشامیدنی پاک دسترسی ندارند از بیش از 1 میلیارد نفر به 500 میلیون نفر تا سال 2015

·         کاهش تعداد افراد بدون دسترسی به بهداشت مناسب به 1.2 میلیارد نفر

·         افزایش استفاده از منابع انرژی پایدار

بسیاری از گروه های محیط زیستی درعدم تحقق اهداف کنفرانس ریودوژانیرو در سال 1992، اعتراض کردند و سیاستمداران معتقد بودند که اهداف اجلاس از مسائل مهمی مانند حفظ تنوع زیستی و پیشگیری از تغییرات آب و هوایی به مقابله با فقر و شرایط بد زندگی تغییر کرده است.

اجلاس جهانی زمین 2012  "ریو 20+"

سومین کنفرانس بین المللی در توسعه پایدار تحت عنوان اجلاس زمین 2012  "ریو 20+" و با  مشارکت رهبران جهان، به همراه هزاران شرکت کننده از دولت ها، بخشهای خصوصی و دیگر گروهها، با هدف کاهش فقر ، افزایش عدالت اجتماعی، حفاظت از محیط زیست و پیشبرد زمین برای رسیدن به آینده روشن در ریو دو ژانیرو، برزیل تشکیل شد.

 مشکلات توسعه پایدار

اکثر مناطق طبیعی و محیط زیست بارور و متنوع در کشورهای در حال توسعه حفظ شده اند به این دلیل که آنها توسعه نیافته هستند. از دیگر خصوصیات بارز کشورهای در حال توسعه میتوان به نیروی کار بالقوه (معمولا" آموزش ندیده و بی سواد)، شبکه ضعیف حمل و نقل، انرژی و زیرساخت های صنعتی، زمین ناهموار و یا غیر قابل دسترس، اشاره نمود. با توجه به این شرایط، پر واضح است که ایجاد توسعه پایدار و موثر در اینگونه مناطق معمولا بسیار دشوار بوده و اغلب با موفقیت نسبتا" کم همراه است .

گروههای محیط زیست (NGO ها) و سازمان توسعه گرا با معرفی شیوه های مناسب غیر مضر برای محیط زیست و تولید محصولات سازگار با محیط زیست و با حمایتهای مالی سعی در کمک به مردم کشورهای فقیر و در حال توسعه دارند ولی این تلاش ها معمولا با شکست همراه است زیرا:

•     هزینه بالای تولید کالاها و خدمات در روشهای سازگاربا محیط زیست

•     عدم انعکاس تمام هزینه های زیست محیطی در قیمت تمام شده بسیاری از کالاها

•     هزینه های بالای اداری در روشهای سازگار با محیطزیست

•     کمبود سرمایه راه اندازی اینگونه پروژه ها و آسیب پذیری سرمایه گذارها به کوچکترین نوسانات  بازار در کشورهای در حال توسعه

•     سادگی فعالیت ها و رفتارهای سنتی مضر در مقایسه با شیوه های سازگار با محیط زیست